қалды. — Я, — деді сөзін сабақтап. — Солай, я. Айтайын дегенім мынау менің. Таңырқамай-ақ қой маған. Сол қалпындамын мен. Бірақ өзге біреу бар бойымда, содан қорқам мен, — ол соны сүйіп, мен сені жек көрмек болсам да, бұрынғымды ұмыта алмағамын. Мен емес ол. Қазір тұла бойым түгел өзіммін. Өлем енді, өлетінімді білемін, содан сұра оны. Қол-аяғым мен саусағымдағы зілгеуірлерді қазір де сезіп жатырмын. Мынау саусақтарым не деген дөкей десеңші! Бірақ ұзамай бәрі де бітеді оның... Кешірім ет сен, мүлде кешір! — Маған керегі жалғыз сол әне. Мен бір сұмдық жан өзім, бірақ