Het kernthema van Twee huzaren (1855) is het generatieconflict, de verschillen in levenswijze die van generatie op generatie ontstaan. Het verhaal beschrijft de levenswijze van twee vroeg negentiende-eeuwse huzaren, een vader en een zoon. Tolstoj laat zien hoe de vriendelijkheid van vroeger plaats heeft gemaakt voor het egoïsme van nu.
Leo Tolstoj (1828–1910) werd geboren in een aristocratische familie met een landgoed ten zuiden van Moskou. Na het verlaten van de universiteit trad hij toe tot het leger en nam deel aan de Krimoorlog in 1854. Het jaar daarop ging hij naar Sint-Petersburg, waar hij zijn doorbraak had als schrijver, terwijl hij nog geen dertig was. Daarna verliet hij Rusland en reisde door West-Europa voordat hij zich vestigde aan de rivier de Wolga op een landgoed dat hij had geërfd. Hier schreef hij enkele van zijn grote romans. Hij trouwde in 1862 met de 16 jaar jongere Sofija Andreevev Bers (1844–1919), ook wel Sonja genoemd. Enkele van zijn bekendste werken zijn “Oorlog en vrede” (1869) en “Anna Karenina” (1877).
