Бір атаның балалары

Соғыс кезіндегі қиын-қыстау заманға қарамастан мейірбандылық пен адамгершілікті өз бойына сақтай білген қазақ халқы үшін осындай әңгімелердің көп оқылғанын тілеймін

Ертай мен Нартай туралы бөлім қатты ұнады

Өмірден алынған, тамаша тұздықталған шығарма, оқысаңыз өкінбейсіз!

Соғыстың зардабы бізге нестетпеді?Қазақты кімге сенергізерін де алданарында көрсетпеді.Ех шіркін қисынсыз кезеңдер ай!Соның бірі ауылға өзге ұлттардың балаларын жатсынуы еді.Мен бұл жерде кінә тақпаймын.Неле болса қиыншылық көрсеткен неміс баласынан кім қорықпайды.Алайда Яков-Жақып жарады.Ұнады!Екі ұлттыда тістеп тастай алмады.Кітап жүрекке жетеді.Бірақ Нартай мен Ертай әкесінен үміт күтіп кеткеннен өлді деп бітірді.Аянышты.Жылауға да тұрарлық.Неге 100кітап қатарынан осы кітап енбейді екен?

Жүрек тебірентерлік. “Бастысы бәріміз бір атаның баласымыз…”

😭 жүректі жылататын кесек туындылардың бірі. 👏👏👏 Ке-ре-мееет!

Сөз жоқ!👍👏

Керемет әрине ағайынды Нартай мен Ертайдың қазасы қиын болды бірақ керемет маған ұнады🥹❤️

Оте кушты сезымде болдым . Бырыншы кытабымды окыганыма оте куаныштымын.

Нартай мен Ертай туралы оқығанда жыладым 😢