Пяць лыжак зацiркi

кожны чалавек мае сваю асобную мерку да няшчасця і свой асобны погляд на самое няшчасце.

папсулася свята беднай сямейкі. Спахмурнелі твары.
Кожны думаў: «О-го! Каб лепей я з'еў гэтыя пяць лыжак заціркі...»

А як з'ела пятую, то ўжо міска была пустая...
- Разбойніца! - крыкнуў Антось

З'ела Сцёпчыха адну лыжку і ўзялася за другую.
«О, каб цябе!» - хацеў сказаць Антось і ледзь стрымаўся. Дзеткі таксама пачулі небяспеку і, скоса пазіраючы на Сцёпчыху, спрытна запрацавалі лыжкамі...

«Нам і самім мала», - падумаў ён

Не з'елі яшчэ і трэцяй часткі, як у хату ўвайшла суседка Сцёпчыха.

І шчаслівая сямейка хваталася за лыжкі.

Гатова! - крыкнуў весела Антось і давай карабкацца з пяколка

Учора ёй, Агаце, пашанцавала. Яна выенчыла ў суседа фунт мукі на зацірку.

Горкае цяпер жыццё ў хворага Антося. Ён сам рабіць не можа. Адна толькі жонка працуе на яго і дзяцей.