Сенім патшалығы

Бір батылдық көрсем деп үміттендім
Ең жігерсіз адамның көзінен де...

Тек ізгілік іздедім тыным таппай

Ең қаскүнем адамның бойынан да.

Жан-жағымнан қаумалайды жалғандық,
Киіміне жасырынып шындықтың

Сіз бірінші орынға
Адамзаттың қара күшін қойдыңыз,
Сөйтіп, елдің игі істерге құштарлығын жойдыңыз

Тарих:

Дауыл күні ең алдымен бәйтеректер құлайды

Өзгелерден биіктеу тұрғандығы үшін...

Тарих.

Иә, ақыным, жан едің сен гүл жүзді,

Ызалысың, тынышыңды кім бұзды?

Бірақ ертең не күтеді алдыңнан,
Білмейсің-ау, Оны мүлдем білмейсің.
Тұтастырып бақ пен сордың арасын
Сиқырлайды атар таңның назды үні.
Бүгін кіммен, ертең кіммен боласың?
Тым күрделі бұл сұрақтың мазмұны

Сендей жомарт адамдар
Ауадан да қажет біздің қоғамға.
Үстем содан мерейің де, бағаң да
Шапағатың тиді, міне, маған да.
Әттең, әттең... осы дарқан пейіліңе
Ақылыңның сай келмеуі жаман да.
Тұғырында тұра алмайсың тағат қып,
Сөйтіп тағы жасайсың-ау ағаттық

Сүйе алмағаның үшін
Табиғаттың алдында кінәлісің.
Қорға, жаным, сеніміңді жеруден,
Қорлық бар ма, жанбай жатып сөнуден.
Өмірдегі үлкен жеңіс әрдайым
Басталмай ма өзіңді-өзің жеңуден

Жан-тәніңмен бір адамды сүймегенің үшін