İsgəndər onlardan soruşdu ki, suyu kimin üçün aparırlar. Makedoniyalılar belə cavab verdilər: “Oğlanlarımız üçün aparırıq, amma əgər sən yaşasan, biz bu oğullarımızı itirsək də, eybi yoxdur, başqa oğullarımız doğular”. Bu sözləri eşidib İsgəndər dəbilqəni aldı, amma ətrafına boylanıb görəndə ki onu əhatə edən bütün atlılar suya baxırlar, o, bir qurtum da içmədən dəbilqəni geri qaytardı. Ona su gətirənlərə təşəkkür edib dedi: “Mən suyu tək içsəm, onlar ruhdan düşər”.