A. Erkin Köylügil

Neşeli olduğunuz zamanlarda gözlerinizi yüreğinizin derinliklerine çevirirseniz, size sevinç veren şey uğruna bir zamanlar kederlenmiş olduğunuzu fark edersiniz.

Ve El Mustafa cevap verdi:
“Ey Orfales halkı, neyden söz edebilirim ki size, zaten sizin içinizde akıp durandan başka?”

ünkü elleri ipekten ama yüreği demirdendir rahatlığın.

Orfales halkı, Güzel hayatın kendi kutsanmış çehresini örten peçeyi kaldırmasıyla görülen hayattır.
Oysa hayat da, peçe de sizsiniz.
Güzel, bir aynadan kendini seyreden sonsuzluktur.
Oysa sonsuzluk da, ayna da sizsiniz.”

ranızdan bazıları, ‘Sevinç kederden büyüktür.’ bazıları da ‘Hayır, keder sevinçten büyüktür.’ demektedir.
Oysa ben size derim ki, bunlar birbirinden ayırt edilemezler.
Daima birlikte gelirler, biri sofranızda yanı başınızdayken, unutmayın ki öbürü yatağınıza uzanmış uyuklamaktadır.

Dostluğunuzda, ruhsal derinliğin arttırılmasından başka bir amaç gütmeyin.

Ey Orfales halkı, davulun sesini boğabilir, lirin tellerini gevşetebilirsiniz, ama hangi biriniz çıkıp da tarla kuşunu ötmekten alıkoyabilir ki?”

Unutmayın ki, alçakgönüllü ve gösterişsiz olmak, temiz ve saf olmayanın kara duygulu bakışlarından korunabilmeye yarayan bir kalkandır.

benliğiniz uçsuz ve bucaksız bir okyanustur.
Daima ‘Gerçeği buldum değil, bir gerçeği buldum.’ deyin.

Ama içinizdeki o zaman tanımayan, hayatın zamanlılığın bilincindedir.
Ve bilir ki dün bugünün hatırasından başka bir şey değildir ve yarın da bugünün rüyası.