Андрусь Горват

Ага, так я і паверыў. Убачылі дыплом журналіста і спужаліся.

Дворнік Купалаўскага тэатра зарабляе два мільёны. Дворнік Галоўпаштамта — два з паловай. Дворнік камерцыйнай установы — тры. Дворнік гандлёвага цэнтра «Карона» — чатыры.
Чым болей для душы, тым меней для кішэні.

Потым шпацыраваў па Мінску і глядзеў, як у цемры цалуюцца неадзінокія людзі.

Цікаўлюся ў бабы Гашы:
— Тапаром будзе тапарэм?
— Тапаром будзе сякерай.

Адна з адметнасцяў барусканскай гаворкі — канчатак «ом» заўсёды пераходзіць у «эм». Напрыклад, не малаком, а малакэм.

На свята баба апранаецца ў касцюм клумбы. Тут няма культу цела — ёсць культ пейзажных замалёвак.

— Ты картоплю пасадзіла?
— Пасадзіла, няўжо ж не пасадзіла!

ў якасці памяці пра людзей, якіх ніколі не бачыў, але з якіх я пайшоў. Або зрабіць адну лыжку «сваёй» — і так працягнуць гэтую сямейную гісторыю, якая пачалася ў 1920 годзе падчас польска-савецкай вайны.

Як гэты хлопец можа быць мною? Чаму я не помню, як гэта — быць ім?

Прыехаў да бацькоў, паглядзеў тэлевізар. Пасля расійскага тэлебачання хочацца каго-небудзь застрэліць, а потым памыцца і нажэрціся канопляў.