Bu əsər haqqında düşüncələrim çox qarışıqdı. Onu deyə bilərəm ki, oxuyarkən və xüsusilə, əsər bitdikdən sonra qəlbinizin sızlamaması imkansızdır. İlk başda, sadə bir əsər olduğunu, sadəcə xüsusi internat məktəbində yaşayan uşaqların xatirələrindən bəhs etdiyini düşünmüşdüm. Lakin ortalardan sonlara doğru çox kədərli bir hekayə ilə baş-başa olduğumu anladım. Yazar insanlıq, mərhəmət, qəddarlıq, dostluq və sevgi məsələlərini tamamilə fərqli bir yöndən izah etmişdir❤
I don't know if to get angry or just sad.
was slow at first but i kept going and i didn’t regret any minutes i spent for it
Wish I haven’t seen the movie first. A pretty insightful narration.
A narration that effusively retells memories and childhood. Where love gets drowned in remorse and sees the sunlight too late to make a difference. Where lies are woven masterfully to be believed, to cling to till your fingers give out. Where Norfolk, that sanctuary of lost things, becomes more than a place but a state of melancholy evermore present as we age.