In De zaak IJsbreker bundelen de krachten van het kwaad hun macht om de idealistische leden van het rechercheursteam uit te schakelen. De commissaris wordt beschuldigd van corruptie, en Grijpstra en De Gier moeten in het geheim uitzoeken wie hem uit de weg wil ruimen. Een verdachte zelfmoord en drie dode junks voert hen naar de onderwereld… maar het gevaar schuilt veel dichter bij huis.

De reeks “Grijpstra en De Gier” valt uiteen in twee delen, gescheiden door een onderbreking van 8 jaar tussen De zaak IJsbreker en Drijflijk. In feite is dit boek het oorspronkelijke einde van de reeks. De verhoudingen tussen de helden komen op scherp te staan — na deze zaak blijft niets bij het oude.

Grijpstra en De Gier

Klassieke reeks politieromans rond Henk Grijpstra, Rinus de Gier en hun naamloze commissaris

Janwillem van de Wetering (1931–2008) was een Nederlandse schrijver, zakenman en avonturier. Hij woonde achtereenvolgens in Zuid-Afrika, waar hij zich bezighield met vastgoedzaken, in Japan, waar hij anderhalf jaar verbleef in een zen-klooster in Kyoto, en in Londen, waar hij een tijdlang filosofie studeerde. Hij was vertegenwoordiger van chemische producten in Colombia, visnetverkoper in Peru, en nietsnut in Australië. In plaats van zijn militaire dienst ging hij als reservist bij de Nederlandse politie. Hij raakte gecharmeerd van het politieberoep en klom op tot de rang van sergeant en inspecteur. In 1975 verhuisde hij naar Maine en besloot zich full-time aan het schrijven te wijden. In 1984 werd hij bekroond met de Franse Grand prix de littérature policière. Hij is vooral bekend door de boeken van Grijpstra en De Gier.

Een ventje van veertig