Romanov Komplosu

“Babamın bana okuduğu bir şeyi anlatmasını hatırlıyorum da, gerçekten yaşayanlar her an tehlikenin kenarındadır, gibi bir şeydi.”

“Bu, Lydia. Anlaşılan, özel biriymiş. Babası ona hep mo cushla
dermiş. Gal dilinde. ‘Yüreğimin vuruşu, içimdeki soluk’ anlamında.

“O hissi bilirim. Dünyaya açılan pencereleri kapatmak ve karanlığın geçmesini beklemek istersin. Ama gözlerini yeniden açtığın zaman, hiçbir şeyin değişmediğini anlarsın. Asla değişmez.”

Hanna yaldızlı sunağa baktı: “Tanrı’nın evi, bu dünyada O’nun kucaklamasının huzurunu hissedebileceğimiz çok az yerden biridir

‘Aşkımız için ve umutlarla düşlerimiz için ve bize zevk veren küçük şeyler için yaşarız ve bunların dışında fazla bir şey yoktur.’

Boyle kabinin içini inceledi, başını sallayarak, “İnanılmaz bir şey, İgor,” dedi

“Dünyada insanın susuzluktan ölebileceği yerler vardır. Rusya’da, susamış doğarsın.”

Bana kan akıtmamış bir devrim söyle

Hep tehlikeli yaşa, dikkatli ol

Bir öykünün üç açısı vardır. Senin açın, benim açım. Bir de, gerçek açı’.”