Qızılgərdən

görürsən, – Daniel dedi, – kapitalizm belədir. Kasıblar qul kimi işləyirlər, varlılar isə piylənirlər, fərqi yoxdur, iqtisadiyyat yüksəlişə gedir, yoxsa tənəzzülə

Helena sürücü ona qapını açıncaya qədər gözlədi və artıq maşına oturarkən dedi:

– Herr Brokhard, siz bilirsinizmi, niyə at sizi az qala yıxmışdı?

Qız ona baxdı – onun gözlərində yenə od yandı.

– Çünki siz düz onun gözlərinə baxdınız, herr Brokhard. Atlar bunu bir çağırış, onlara və ilxıda onun dərəcəsinə hörmətsizlik kimi qəbul edirlər. Düz baxışdan qaçmaq imkanı olmadıqda at özünü tamam başqa cür aparır, üsyan edə bilər. Heyvana lazımi hörmət etmədən siz təlimdə yüksəkliyə qalxa bilməzsiniz, baxmayaraq ki, siz yüksək cinsə aidsiniz – bunu sizə hər təlimçi deyər. Bəzi cinslər özünə hörmət tələb edir. Argentinanın dağlarında vəhşi at var. Həmin at hiss edəndə ki, adam onu bağlamaq istəyir, özünü ən yaxınlıqdakı uçuruma atır. Əlvida, herr Brokhard.

“…Whatever, that don’t impress me much…”35