Yeni nəşr olunmuş roman ilk gördüyü varlığın anası olduğunu güman eləyən ördək balasına oxşayır. Gedir, gedir, mütləq onu sevən bir oxucu tapır. Ona yaxınlaşır. Artıq hər şey yaxşıdır. Kefi yerindədir. Onu “doğan” yazıçını arayıb-axtarmağa ehtiyac duymur.
Kitabı sevə-sevə oxuyan oxucu da onu alıb həyatına daxil eləyir. Əsl ədəbiyyat oxucusu sevdiyi kitabı qoruyub saxlayır.
Romanların anaları yazıçılar yox, oxuculardır.
Elif Şafakın ilk avtobioqrafik əsəri olan “Qara süd” romanı analıq və yazıçılıq probleminin anatomiyasını heyrətamiz dəqiqliklə açır.