Суд у Слабадзе

тады Лецечка ўявіў сабе спачатку дзетдом, усе тры карпусы, канюшню, сажалку, Лену Лазу, хлопцаў на дзетдомаўскім падвор’і, сонца ў небе. І асобна, крыху наводдаль ад усяго гэтага, тайну. Тайна нагадалася яму на гэты раз у выглядзе звычайнага ляснога арэха.

«И кто с мечом к нам входил, тот от меча и погибал».

чалавекі, любім тое, што забаронена нам і недасягальна.

Ад бяздзетнай бабы сукай ужо прэ.

Ад сумы ды ад турмы, гавораць, не заракайся, а ад смерці – не бяжы