Сұлушаш

Ескіге емес, алдағы күнге сенем.

Бірақ, ескі өмірдің мұңды зарын,

Жаңа өмірге бейнелеп айтып берем.

де орындаймын осы істі,

Өлгенше дұшпанымнан ішем қанды!

Ардақтап жаудан қорқып, бұғып сасып,

де орындаймын осы істі,

Өлгенше дұшпанымнан ішем қанды!

Ардақтап жаудан қорқып, бұғып сасып,

Әкесі жүр соры қайнап бие бағып,

Кезі келсе, қой менен түйе бағып,

Киімі өрім-өрім сауыстанып,

Шешесі жүр бүкшеңдеп отты жағып.

Інісі Ермек,— әлі жас... өзі-дағы

Жылқышы боп бейнеттен киді қамыт.

Сұлушаш бір уақытта Алтайына

Бір алмас екі жүзді қанжар берді.

атақты Байбосын, ұлы жүзде

Билік құрып аюдай батқан тісі.

Сұлушаш Алтайменен жеке қалды.

Сүйіктің еркін басын ноқтаға ілді.

Құда түсіп айттырды бір жер дүмді,

Атастырған адамның теңі емеспін,

Сұрастырып ғашығың жаңа білді.

Өмірімде жар емес, жалын құшып.

Өткізбекпін құсамен көрер күнді,

Екеуі уәде қылған жерге жетті.

Сейілдің сөзін айтып Қайсарға Алтай,

Ақтарды сырын түгел судай төккен:

— «Сұлушаш жанған жұлдыз маған бола,