Orang-oetans werken samen om uit dierentuinen te ontsnappen, waardoor ze steeds overgeplaatst moeten worden. Bijen delibereren over waar te wonen en wie aan te vallen. Politiehonden hebben in sommige Engelse steden recht op een pensioen na hun werkzame leven. Groepen ganzen hebben grensconflicten met mensen. Orka's in gevangenschap vermoorden hun trainers. Bevers
helpen boeren overstromingen tegen te gaan. Duiven
nemen democratische beslissingen. Dolfijn Tahoma
werkte in het Amerikaanse leger en was in Irak gestationeerd om mijnen op te sporen. In 2003 verdween ze terwijl ze aan het werk was, ze is nooit meer gezien.
Aristoteles schreef dat de mens het enige politieke
dier is, omdat alleen de mens onderscheid kan maken tussen goed en kwaad. Tegenwoordig vallen andere dieren nog steeds buiten de politieke gemeenschap, terwijl menselijke beslissingen hun levens in grote mate bepalen. Ook leren wij steeds meer over hun culturen en innerlijke levens, die complexer zijn dan we dachten. Dieren verzetten
zich en protesteren, maar werken en leven ook samen met mensen: we delen een planeet en huishoudens. In 'De soldaat was een dolfijn' bespreekt Eva Meijer waarom en hoe we anders met niet-menselijke dieren kunnen gaan samenleven. Kunnen we ze als medeburgers gaan zien
of als soevereine volkeren, en kunnen we een democratie met verschillende soorten organiseren? Wat is rechtvaardig, en wat willen zij eigenlijk?
