Балалар

БАЛАЛАР
әңгіме
(Индия жазушысы – Навтежден аударылды.)
Ән жаңа ғана айтылып, оның қызғылықты әуені біткенмен түнгі гүлдің иісіндей бөлменің ішін лық толтырып тұрды. Біз бәріміз де аса зор көңілденген сезіммен Индраға қарай қалдық... Бұ не үн!..
Кенет кішкене қоңыраулардың сылдырына ұқсаған баяу күлкі естілді. Индра көрші бөлмеге сығалады да:
– Менің ең жақсы сүйетін әнім, – «Доллей» деді.
Содан кейін Индра баласын алып келді де, айналып – толғанып:
– Джика, әнім менің, қуыршағым менің! – деді.
– Мұның тамаша ән екені рас, – деді профессор Лолл баланы Индраның қолынан алып. Ол аз кідірді де, – балалық бақытыңды сақтаушы тәңірім болсын! – деді балаға.
Одан кейін мәдениетке байланысты мәселелер сөз болып кетті. Профессор, офицер және Пысық үшеуі, бұл жөнінде оқу кітаптарынан, көргендерін өз пікірлері ғып айта бастады.
– Құлшылық үйінің маңайында ойнаған балаларға сүйсінгенде, – деді Пысық Индраға, – тәңірінің өзі де пенделерін ұмытып кеткен. Сіздің балаңыз да солардың арасында болған ғой деймін.
Дәл сол кезде бөлмеге жаңағы әдемі баланы күтуге алған Айя келіп те кірді.
– Бәйбіше, – деді ол Индраға, – бал

(Индия жазушысы – Навтежден аударылды.)
Ән жаңа ғана айтылып, оның қызғылықты әуені біткенмен түнгі гүлдің иісіндей бөлменің ішін лық толтырып тұрды. Біз бәріміз де аса зор көңілденген сезіммен Индраға қарай қалдық... Бұ не үн!..
Кенет кішкене қоңыраулардың сылдырына ұқсаған баяу күлкі естілді. Индра көрші бөлмеге сығалады да:
– Менің ең жақсы сүйетін әнім, – «Доллей» деді.
Содан кейін Индра баласын алып келді де, айналып – толғанып:
– Джика, әнім менің, қуыршағым менің! – деді.
– Мұның тамаша ән екені рас, – деді профессор Лолл баланы Индраның қолынан алып. Ол аз кідірді де, – балалық бақытыңды сақтаушы тәңірім болсын! – деді балаға.
Одан кейін мәдениетке байланысты мәселелер сөз болып кетті. Профессор, офицер және Пысық үшеуі, бұл жөнінде оқу кітаптарынан, көргендерін өз пікірлері ғып айта бастады.
– Құлшылық үйінің маңайында ойнаған балаларға сүйсінгенде, – деді Пысық Индраға, – тәңірінің өзі де пенделерін ұмытып кеткен. Сіздің балаңыз да солардың арасында болған ғой деймін.
Дәл сол кезде бөлмеге жаңағы әдемі баланы күтуге алған Айя келіп те кірді.
– Бәйбіше, – деді ол Индраға, – балаға тамақ беретін уақыт болды.

БАЛАЛАР
әңгіме
(Индия жазушысы – Навтежден аударылды.)
Ән жаңа ғана айтылып, оның қызғылықты әуені біткенмен түнгі гүлдің иісіндей бөлменің ішін лық толтырып тұрды. Біз бәріміз де аса зор көңілденген сезіммен Индраға қарай қалдық... Бұ не үн!..
Кенет кішкене қоңыраулардың сылдырына ұқсаған баяу күлкі естілді. Индра көрші бөлмеге сығалады да:
– Менің ең жақсы сүйетін әнім, – «Доллей» деді.
Содан кейін Индра баласын алып келді де, айналып – толғанып:
– Джика, әнім менің, қуыршағым менің! – деді.
– Мұның тамаша ән екені рас, – деді профессор Лолл баланы Индраның қолынан алып. Ол аз кідірді де, – балалық бақытыңды сақтаушы тәңірім болсын! – деді балаға.
Одан кейін мәдениетке байланысты мәселелер сөз болып кетті. Профессор, офицер және Пысық үшеуі, бұл жөнінде оқу кітаптарынан, көргендерін өз пікірлері ғып айта бастады.
– Құлшылық үйінің маңайында ойнаған балаларға сүйсінгенде, – деді Пысық Индраға, – тәңірінің өзі де пенделерін ұмытып кеткен. Сіздің балаңыз да солардың арасында болған ғой деймін.
Дәл сол кезде бөлмеге жаңағы әдемі баланы күтуге алған Айя келіп те кірді.
– Бәйбіше, – деді ол Индраға, – балаға тамақ беретін уақыт болды