Aşk Senin Bir Tarifin Var mı

İnsanın hayatta dostunun olması gerçekten çok önemli... Aşklar gibi gerçek dostluklar da maziye karışıyor, çıkar ilişkisine dönüyor çoğu zaman ya da dostluk başka şeylerle karıştırılıyor. Bir iki günlük tanışmaların arkasından “kanka” tabirleri kullanılıyor. Bu kadar kolay değil dostluk; aynı aşk gibi emek istiyor; sevgi, saygı istiyor.

Geçecek, her şey geçecek muhakkak. Henüz aşktan kimse ölmedi , ben de ölmem herhalde?

Kafanı şişirmiyorum değil mi?”

somut bir şekilde

karakterlerimiz o kadar zıttır ki çoğu zaman

erkekler bir türlü elde edemedikleri ya da çok zor elde ettikleri kadınları seviyorlar.

Bunu teklif eden kişi ayrılmayı düşünüyordur. O kadar yüreği olmadığı için, “Bir dur bakalım nasıl oluyor? O da bu duruma alışır belki?” gibi saçma şeyler düşünerek ya “ Başkasıyla görüşür ve yenisi iyi değilse geri dönerim.” der, ya da “ Unutamazsam geri dönerim.” der. Evet biz de ayrıldık. Senin hissettiğin şeyden ben eminim, yani beni aldatıyor. Benziyor dertlerimiz. Benimki kanıtlandı. Birkaç kez hem de... Affettim. Yüreğime yenildi beynim ama biraz önce de söylediğim gibi; kadın affetse de içini hep bir şeyler kemiriyor, eskisi gibi olmuyor. Bir taraftan da aşk... Çok zor anlayacağın.”

Canım ne olur bir kere daha yüz yüze görüşsek? Senin o güzel yüzünü görsem, sesini duymama izin versen, sensiz yapamıyorum, lütfen kırma beni, hiç mi hatırım yok? Tamam eşeğim ben seni kırdığım, beni terk etmene zemin hazırladığım için, lütfen bir görüşme daha...”

Mesela bir önceki sevgilim Kerem... Seçkin’i sevdikten sonra, onu sevmemişim dedim kendi kendime. Oysa beraberliğimizde öyle düşünmüyordum. Birden Kerem’in doğru insan olmadığına karar verdim. Bazı huyları beni sinirlendirmeye başlamıştı. Hep onun hatasını arıyor; o, bana iyi davrandıkça ona daha çok kızıyordum. Sonunda bir gün: “Bitsin!” dedim. Ne kadar üzülmüş, ne kadar şaşırmıştı.