“…Biz artıq çöl qapısına çatmışdıq, mənsə elə hey onun ardınca gedirdim. O, qapını açdı; ani olaraq içəri dolan külək şamımı söndürdü. Bu vaxt birdən onun əlindən yapışdım; lap qaranlıq idi. O diksindi, amma susurdu. Əlinə sarı əyildim, qəfildən əlini hərisliklə öpməyə başladım, bir neçə dəfə, çoxlu-çoxlu öpdüm…”
Dünya ədəbiyyatının nəhəng simalarından olan Fyodor Dostoyevskinin məşhur “Yeniyetmə” romanı İnsan sevgisinin intizarında olan, həyatda ilk sərbəst addımlarını atmağa çalışan gəncin könül çırpıntıları haqqında kədər və ehtiras dolu hekayətdir.
Roman həm də Dostoyevski dühasının siqlətini, insan psixologiyasının gizlinlərini duymaq baxımından çox maraqlıdır.