Emma

İnsanların birbirlerine yaptıkları hemen hemen hiçbir açıklamanın tümüyle doğru olduğu söylenemez. Hiçbirinin en ufacık bir ayrıntısının bile hiç maskelenmediği, azıcık olsun gerçeği saptırmadığı seyrek görülür, hem de çok seyrek.

Fazla içedönüklük, gerçekten insanı herkesten uzaklaştıran bir huydur,

İnsan ruhunun, ilginç durumlardaki kişilere karşı bir yufkalığı vardır. Örneğin, evlenen ya da ölen genç insanların her zaman iyiliği konuşulur.

Hayatta her zaman bulduklarından daha çok şey umarlar. Ama umduklarını bulamayınca da büyük bir üzüntüye kapılmazlar. Hemen yeni bir umut doğar içlerinde

Gerçek bir fikir edinebilmek için kadınları kendi evlerinde, kendi çevrelerindeki insanlar arasında, her zamanki halleriyle görmek gerekir. Bunun dışında her şey tahmin ve şanstan ibarettir ki çoğunlukla da kötü şans olur.

İnsan ruhunun, ilginç durumlardaki kişilere karşı bir yufkalığı vardır. Örneğin, evlenen ya da ölen genç insanların her zaman iyiliği konuşulur.

“İşte bizim en büyük derdimiz bu değil mi, baba? Dünyanın yarısı, öbür yarısının zevk ve eğlencelerini bir türlü anlayamaz.”

Eğer bir kız kendine evlenme öneren erkeğe evet mi, hayır mı diyeceğini bilmiyorsa, hayır, demelidir. Öyle ya, dünya evine böyle bocalama, kuşku içinde girilmez. İnsan hiç düşünmeden kabul edebileceği erkeği beklemelidir.

Emma bu kızdan daha kötü bir arkadaş seçemezdi. Harriet hiçbir şey bilmediği için Emma’ya, her şeyi bilir gözüyle bakıyor. Harriet böyle gurur okşayıcı bir cahillik ve toyluk içindeyken Emma kendi bilgisini artırmaya hiç gerek duymayacaktır, hem de kendini büsbütün bir şey sanacaktır.

Mr. Knightley öyle sinirli konuşmuştu ki, Emma onun niçin kızdığını anlayamamakla birlikte hemen lafı değiştirmek gereğini duydu.