Erdal Demirkıran

- Aşk insanın kendini tanıması için olağanüstü bir fırsattır, sınırlarını keşfettiği andır...

Ne ben ne de bir başkası seni asla senden koruyamayız; çünkü senin beyninin içinde neler olup bittiğini başkası bilemez.

Aslanı düşün. Aslan da 20 saat uyur günde. Neden? Çünkü bütün hayvanlar aslana yaklaşmaktan korkar. Aslan da bu eminlikle rahat rahat uyur.

Hâlbuki kendine söz verirsen sorumluluğun sürekli olur; çünkü nereye gidersen git, ölmedikten sonra kendinden asla kurtulamazsın.

‘Bütün insanlar sadece bir an yaşıyor!’

Demek ki ömür dediğin şey sadece bir andır.

Başarılı insanlar az uyumazlar;
az uyuyan insanlar başarılı olurlar.

Eski zamanda olsaydı ‘Sahip’ diye hitap edebilirdim sana. Ama görüyorum ki sen kendine bile sahip çıkamıyorsun.

Eğer gideceğin yerin bir sınırı varsa… eğer yapacaklarının bir sınırı varsa… eğer bir gün mutlaka bir sonla önün kesiliyorsa… sen ömrün boyunca daima bir fanusun içindesin demektir.

Çünkü güneşin doğuşu; hayatın başladığı andır. Ağaç, ağaç iken o bile teslim olmuştur güneşe. Düşün hele, o doğar doğmaz bütün bir sistem nasıl altüst olur? Bu kadar büyük bir dönüşüm nasıl gerçekleşir? Ve güneş nasıl bir güçtür ki doğmasıyla birlikte bütün canlılar harekete geçer?