Mümin Sekman

Heç birimiz məhdudlaşdırıcı mühitə məhkum deyilik. Cəmiyyətin hamısını dəyişdirə bilməzsiniz, ancaq bir yerdə yaşadığınız kütləni seçə bilərsiniz. Dünyaya son şəkli siz verə bilməzsiniz, ancaq öz dünyanızı ciddi şəkildə dəyişdirə bilərsiniz.

Sizə insan münasibətləriylə bağlı «nüvə başlıqlı» bir taktika öyrədim. Həyatda insanların arxasınca qaçmayın, onların arxasınca qaçdığı şeyin arxasınca qaçın. Siz onların istədiklərinə sahib olanda. onlar özləri sizi tapacaqlar! Vəssalam!

Nəyi çox düşünsək, beynimizdə o çoxalar. Beynimizdə çoxalan daşıb həyatımıza da yayılar. Qorxu da, cəsarət də, tənbəllik də, qeyrət də həyatımızda belə böyüyür. Bədənimizin balanslı şəkildə qidalanmasına diqqət yetiririk, bəs beynimizi nə dərəcədə doğru qidalandırırıq? Beynimizə kifayət qədər uğur vitaminləri» və «xoşbəxtlik mineralları» veririkmi?

Kousins nə gözəl deyib: «Həyatda ən böyük itki ölüm deyil. Ən böyük itki biz yaşayarkən daxilimizdəki bir şeyin ölməsidir.»

Bir iş seçin. Əvvəlcə o işi ən yaxşı bilən olun. Sonra ən yaxşı görə bilən olun. Ən axırda isə ən yaxşı görən kimi tanınan olun.

Atatürk bir çıxışında bunu vurğulayır: «İşləmədən rahat ya­şamağın yollarını vərdiş halına gətirmiş millətlər, əvvəl mənəviyyatlarını, sonra hürriyyətlərini, ən axırda da gələcəklərini itirməyə məhkumdurlar!»

Ağıl hər şeydən üstün olmasaydı, vücuddakı ən yuxarı nöqtədə beyin ol­mazdı

Xəyal aləminə sığınanlar: Xəyallarındakı hə­yatı ya­şamayınca, həyati vacib bir ömür yaşamağa baş­la­yır­­­lar. Bu adamlara sərt həqiqətlər mane olduqda zamanla ayaqlaşmayan xəyallara sığınırlar. Ətraf aləmlə əlaqələrini məhdudlaşdırıb öz daxili aləm­lərinə qapılaraq ideal və maneəsiz dünyalarını ya­radırlar. Tənhalığı sevir, təcrid olunmuş tərzdə yaşayırlar. Bu qrupdakılardan bəzən çox yaxşı şair və yazıçı yetişir.

Bəziləri çə­tinliklər qarşısında Nitsşenin məşhur sözündəki kimi, «məni öldürməyən zərbə məni gücləndirir» deyir, daha da qətiyyətli olurlar.

Şərqdə sevgi düşüncədən öndədir, Qərb­də isə düşüncə sevgidən öndədir.