Roman Krznaric is een Brits-Australische sociaal filosoof. Hij staat bekend om zijn onderzoek naar hoe ideeën de samenleving vormgeven. Hij is vooral bekend van The Good Ancestor (2020), Empathy (2014) en Carpe Diem Regained (2017). Zijn boeken zijn vertaald in meer dan 25 talen. Krznaric is Senior Research Fellow aan Oxford University's Centre for Eudaimonia and Human Flourishing en oprichter van 's werelds eerste Empathiemuseum.
Roman Krznaric werd geboren in Sydney en bracht zijn jeugd door in Australië en Hong Kong. Hij studeerde aan de universiteiten van Oxford, Londen en Essex, waar hij promoveerde in de politieke wetenschappen. Voordat hij auteur werd, werkte hij in Guatemala aan mensenrechten, een onderwerp dat de inspiratie vormde voor zijn eerste boek, What the Rich Don't Tell the Poor (2007). Hij bracht ook tijd door als tuinman, gespreksactivist en universitair docent. Hij is lid van de Club van Rome en onderzoeker bij de Long Now Foundation.
Krznaric's boeken worden veel gelezen door opvoeders, campagnevoerders en sociale hervormers. Hij spreekt regelmatig op openbare evenementen, van TED Global tot gevangenissen en designfora. Hij speelt ook echt tennis en onderzoekt de erfenis van de sport in The First Beautiful Game (2006).
Zijn nieuwste boek, Geschiedenis voor morgen: Inspiration from the Past for the Future of Humanity (2024), is een gedurfde reflectie op duizend jaar wereldwijde geschiedenis. Het boek onderzoekt vol vertrouwen hoe samenlevingen in het verleden uitdagingen als ongelijkheid, ecologische stress en bedreigingen voor de democratie hebben aangepakt. Het argument van Krznaric is duidelijk: we moeten leren van het verleden om onze acties van vandaag te sturen. Geschiedenis is niet alleen een manier om het verleden te begrijpen; het is een manier om onze relatie met de toekomst opnieuw vorm te geven.
Hij put uit een breed scala aan bronnen. Het boek vergelijkt op gedurfde wijze slavenopstanden in het Caribisch gebied met de klimaatprotesten van vandaag en legt een verband tussen het Japan van de Edo-periode en moderne ideeën over duurzame economie. Hij legt ook verbanden tussen de 18e-eeuwse koffiehuizen in Londen en de opkomst van sociale media. Deze historische voorbeelden worden gepresenteerd als een middel om verandering te inspireren, niet als modellen die gekopieerd moeten worden.
Recensenten hebben het boek omschreven als hoopvol en tot nadenken stemmend. George Monbiot noemde het “verhelderend en opwindend”. The Guardian noemde het boek “Boek van de week” en noemde het “op het juiste moment en van vitaal belang”. Historicus Michael Wood beschreef het als “een kalme maar dringende afwijzing van onze cultuur van grenzeloos verlangen”. Krznaric's boek laat definitief zien dat “verandering echt mogelijk is”.
Hij blijft schrijven en lezingen geven vanuit het Verenigd Koninkrijk.
Foto: www.romankrznaric.com