Paulo Koelho

Mən ona görə ağlayırdım, – Veronika dedi. – Mən o həbləri qəbul edəndə nifrət etdiyim insanı öl­dür­mək istəyirdim. Bilmirdim ki, içimdə digər Veronika­lar mövcuddur, o Veronikalar ki, mən onları sevə bi­lərdim.

Onun üçün hər şey ilham mənbəyidir.

la rastlaşmışdı.

Özündən razı halda aşxanadan çıxdı. Xatırladı ki, büllur tacirinə mal gətirən adamlardan biri səhradan keçən karvan yolu ilə gəlib-gedirmiş.

Doğrudanmı, bu halımı heç kim hiss etmir?
Yəqin ki, yox. Heç kimin ağlına gəlməz ki, mənim, mənim kimi adamın köməyə ehtiyacı ola bilər.