Абай Құнанбаев

Жан шықпады алдынан, тоқтауы жоқ,

Осы ақылды кім үйренеді, насихатты кім тыңдайды?

Пайда, залалды айыратұғын қуаттың аты ақыл еді ғой.

Жүз тура жолдағыларды шатастырушы кісі бір қисық жолдағы кісіні түзеткен кісіден садаға кетсін!

Алтын көрсе, періште жолдан таяды» дейді. Періштеден садаға кеткір-ай! Періште алтынды не қылсын, өзінің көрсеқызар сұмдығын қостағалы айтқаны.

ауылды көрсе шапқан, жаман сасыр бас орыс»

Hәмма ғаламға белгілі данышпандар әлдеқашан байқаған: әрбір жалқау кісі — қорқақ, қайратсыз тартады, әрбір қайратсыз — қорқақ, мақтанғыш келеді; әрбір мақтаншақ — қорқақ, ақылсыз, надан келеді: әрбір ақылсыз — надан, арсыз келеді; әрбір арсыз жалқаудан сұрамсақ, өзі той- ымсыз, тыйымсыз, өнерсіз, ешкімге достығы жоқ жандар шығады.

Осы күнде қазақ ішінде «ісі білмес, кісі білер» деген мақал шықты. Оның мәнісі: «ісіңнің түзулігінен жетпессің, кісіңнің амалшы, айлағынан жетерсің» — деген сөз.

Әрбір орынды харакет өзі де уайым-қайғыны азайтады, орынсыз күлкіменен азайтпа қайғыны, орынды харакетпен азайт!

Бағанағы мақтан, бағанағы қуанған, күлген сөздеріміз қайда?