неге барып соғатынын да ойламай 1651 жылы қыркүйек айының 1 күні Лондонға бара жатқан досымның кемесіне отырып кете бардым.
b9609501800цитирует2 года назад
боздап жылаумен көп уақыт күнім өтті. «Шырағым-ай, қысылған жерде қол беріп, көмектесер адам болмас» — деген әкемнің айтқаны еске түсті, енді маған жарық қайда, су түбіне кеттім ғой деуден басқа ой жоқ, жаннан түңілдім.